Dost Şiiri - Hülya Sevinç

Herkes dost ister de çevrensinde,
Gül, eğlen, neşelen üzülsen de,
Herkesin derdi yeter kendine,
Her zaman güler yüz beklerdi dost.

Ateş yakarmış düştüğü yeri,
Dumanları sarsa da her yeri,
Kapıyı örter, girer içeri,
Haline şükredip, oh! çeker dost.

Kan kusup derdinle üzülsen de,
Türlü türlü cefalar çeksen de,
Hepsini anlayıp bilse bile,
Şerbet içtim demeni ister dost