Dost Şiiri - Abdullah Yüce

Dost olmak zor,
Dost kalmak daha zahmetli.
Yazık ki çok geç kalmış
Kim bilir kaç rahmetli? ...

Aramadan bulmak mı var,
Bizi ne bilsin onlar? ..
Göz görüyorsa eğer, dil dönüyorsa,
Adaylar yıldızlar kadar! ...

Peki sence kaç yıldız var?
Çok mu uzaktalar?
Sanma ki onlar senin gördüğün kadar.
Sanma ki zayıflar
Yok olmaya mahkumlar....
Onlar gece gündüz var,
Emin ol, hep ordalar.
Belli ki bakan gözde tüm sırlar!

Dost....
Güneş kadar sıcak,
Güneş gibi aydınlık.
Hatta Güneş' ten de cömerttir sevdiğine.
Ama yine de sevdiği,
Belki pişman olmuştur Dünya'ya geldiğine!
Elbette yaa,
Olur mu hiç?
Gece gündüz aydınlık,
Gece gündüz hep sıcak
Ve buna can dayanacak,
Olur mu?

Dost!
Haddini bil Güneş gibi
Gün dönümünü unutma!
Unutma ki parlasın yıldızlar
Unutma, büsbütün kaybolmasınlar...

Evet,
Onlar belki uzak,
Ama her zaman var!
Yazık ki gök yüzüne burdan bakamıyorlar.
Varsa kudretin yaklaş onlara!
Yaklaş ki kim kime uzak?
Gör ki kim kimden yüce?
Mutluluk zaten gelir erişirsen bu güce.

Dost uyur sanma!
Kim bilir?
Ya yanıbaşında,
Ya seni bulma telaşında.
Hem;
Seni bulan da biir bulduğun da.
Bağrına mı basacak?
Belki gönül koyacak! ...
Hakim ol kimliğine!
BİR 'SEN' VARSA SENDE GURURLA ORTAYA KOYACAK,
KORKMA! ...
YARINLAR HEP SEVGİYLE DOĞACAK....