Dost Şiiri - Arif Babacan

DOST

'Gülşah ÖZ'e ithaf...'

Geçti onca vakit, tez sürdü devran,
Yol tükendi burda, Allah Kerim Dost.
Her şey biter,dün dünde kalır yayan,
Yol yordam bilene, sual olmaz Dost.

Üleştim seninle her bir tavrımı,
Bir bilen oldun, sordum kandağını,
Gösterdin ötesini, her yanını,
Seninle daha gördüm, insanı Dost.

Lafım çok sana, her gün her vakitte,
Söylerim daha, varsa bu nasipte,
Kırk yana savursam da, bin beyitte,
Toplarım sözü, yollarım sana Dost.

Şimdi Ankara sağır, belki de kör,
Kavga şehri İstanbul, git hemen gör,
Dinince sağanak, sevdalıkta kor,
Demedi deme, artar da gider Dost.

Aşk deyince, kırdın duvarı, helal! ,
O koyakta doğrul ve hep mutlu kal,
Başına gelmesin hiçbir kötü hal,
Dua yeri bulur, hayrın bana Dost.

Hürriyeti sevdiğim kadar seni,
Sevdim her dost gibi,böyle bil beni,
Özgürlüğün kıldı hayran, her yeni
Gün gibi hatrımsın, sıra sende Dost...

Arif BABACAN
7 Eylül 2004
ANKARA