Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Döşeme tahtalarına hiç bu açıdan bakmamıştım ilginç kutlarım.
kaplama maddeleri altinda kaldi budaklar...ne yazik ki...
kucuk kizimin budak deliginden kendisine bakan yildizi gorunce:
'anneeeeeeeeeee......bak isik...'diyen bebek sesini ozledim simdi....
ve delikten dusen miki farenin tabanda yayilisini:))))) gokyuzu bile gecerdi o deliklerden...
manidar olmuş. kaleminize sağlık
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta