“Dosdoğru” Şiiri - Fırat Yılmaz

Beynimde çığlık çığlık inleyen sükûtum
Ses ver manama dudaklar konuşsun,
Kamburuma inat et, dimdik duruşum;
Ki eğik başım semaya doğrulsun.

Kahretme kendini, silkelen artık,
Tuz bas yarene dinsin acılar,
Kustular yıllarca, zehri akıttılar,
Yaktılar cananı dört yanaklı insanlar.

Germe vaktidir artık göğsü çileye,
Çile çekmesi ne ki, atma içine,
Haykırışlar yer alsın sükût yerine,
Mahşer yerine geldik artık, mahşer yerine.

Hesap günü dediğin hesap sorulur,
Her gün ölmektense bir gün ölünür,
Bilmez mi? Bir tek Rabbe secde edilir,
Cahil cahil dikilirler önümde.

Aç etekleri dökülsün taşlar,
Kimi sağol der, kimi azarlar,
Dinleme âlemi, ötsün kargalar,
Korkma! Hırlasın uyuz sırtlanlar.

Bu gün son, bu gün vuslat,
Sen dosdoğru git, yanlışı kuşat,
Bedenimi sarmalayan şanlı pusat,
Giydiğim gündür doğruya hasat.

Kılıçtan geçirdik tek tek, her birini,
Surata üfüremez artık, çürük sihrini,
Şekli bozuk, yılışık sıçan tihniyyeti,
Dişleri kökten söktüm, kemiremez zihnimi.

................................................
................................................
................................................
................................................