Doruklara sevdalanmak vardı
amaç vardı, çile vardı
rüzgar,yağmur,güneş
ay ışığı vardı
temmuz akşamı serinliğinde
doruklara sevdalanmak vardı
zindan, kan revan
yara bere ve
ölüm vardı
hiç sebebsiz....
eylülün tozlu yollarında
doruklara sevdalanmak vardı
gözyaşı,korku
sorgu, sual
esaretlik vardı
bir de sen vardın
bunca çirkinliğin içinde
bir ırmak misali akıp giderdin
bir durgun su misali berrak
büsbütün sebepsiz
aşık olmaktı...
ne aşk zaman mekan seçer
ne de ölüm vakit şaşar......
Kayıt Tarihi : 31.3.2013 01:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!