Algı kasırgalarında ziyan olmuş hücrelerin,
tek tek bayrak kaldırır, bu yangın zaman dışı.
Pişman ve yalnız yuvasına döner. Yeni bir
çığlık el verse başka boyutları da görsek.
Burda sıkışıp kaldık artık kendimize dönsek.
Masal dinleyen çocuklar gibi hayretle, şaşırıp, gülsek.
Buda yetmezse ne yetecek, apak bir çağa girsek.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta