Birgün rüyana gireceğim seni ne kadar sevdğimi söyleyeceğim uyandığında kim olduğumu düşünürken mezarımda yine uyumanı bekleyeceğim…
Gökyüzünde güneş doğuyor sensizliğe yine sabahın hatırlanmayan rüyalarında aklım sanki uyanmak istemiyor gözlerim çığ gibi yuvarlanırken asırlık sevdalarım sensizlik doğuyor ufuklaradan sessizce...
Eğer ki sonsuz bir ızdırap duyacaksam mülteci sevdamı taşırken bırak beni yedi parmaklık arkasında kalayım…
Umutsuz bir günün sabahında doğan her güneş umutsuz umutlarımınışığı sensiz görünen her yıdızsa umutlarıma kesilen cezada kırılan kalemin mülteci sesi olur…
Bir gece seni düşünürken binlerce yıldız yaşar üstümde yinede senin boşluğunu dolduramaz ama bir gece sen varken hiç yıldız olmasa gökte inan gözlerim farkında olmaz…
Gözyaşın olabilmek isterdim gözlerinde doğup dudaklarında ölebilmek için gözyaşın olmak isterdim senin gözlerinin ötesini görebilmek için gözyaşın olmak isterdim her ağladığında acına yaren olabilmek için ben aslında gözyaşın olmak istemezdim üzüldüğünü görmemek için...
Gerçek sevgi vazgeçmeyi bilmektir bazende yenilgiyi kabullenmek pişmanlıkları itiraf etmek kalbine taş basmayı ve gerektiğinde çekip gitmesini bilmektir…
Gözden ırak olsada yüreğin sahibi yalnız sevdalara yenilmedik biz yollar uzunda olsa bağrımıza taş basıp delice sevmeyi bildik biz…
Şair Gültekin_54Kayıt Tarihi : 17.6.2004 19:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!