Dört yanımızı buğular sarıyor

dün bir rüya
yarınsa bir evham
her yarın bir umudun hayali
saatler kısa
ve yol uzun

eski zaman sevdaları
heyhat.. hayal meyal şeylermiş...meğer
meğer düş yüklü acılarmış belimizi büken
meğer zamansız bırakmışız sevdiklerimizi
gizemli bir leyla çalmış ruhumuzu
yürek ateşinden kıvılcımlar sıçratmış üzerimize

sevda üzerineydi hani ahdimiz
hani dönüş biletini giderken yırtmıştık
yürümüştük vadilere nalınlarımızla
hani gecelere pırıl pırıl parlayan yıldızlar kaydetmiştik

şimdilerde nunlar sadrımızda sükun buluyor
yorulan elifler ses suretinde yağıyor dünyamıza
efsunlu sözlerle buğulanıyor gözlerimiz
bağrımıza düğümleniyor zahiri sır eden gecelerimiz
derunlarımıza eklenen ahlarımız
münzevi hüzünleri zincir yapıyor hayatımıza

şimdi iç sağanaklardan
bahtımıza kan revan sancılar düşüyor
hep yitik sevdalara dönük şarkılarımız
ağlıyoruz geceler ve gündüzler boyu
aylar ve yıllar yılı

bir ihtimal
bir tesadüf
susması gereken ne kadar sebep varsa
kırılganlığın büyüttüğü ne kadar çaresizlik
hepsi yanık kokusu soluyor
uykusunu meramına katık yapmış şairlerin
gecelerine yoldaş oluyoruz
açıyor gönlümüzdeki deli sarmaşık
perde perde

isterdik ki elimizden tutsun birileri
ve tren rayları üzerindeki köprüden bir daha geçelim
kırık çizgilere basmadan
üstünden atlayıp öyle gidelim
kızılı yok olmuş gün batımlarına
üşüyelim attığımız her adımda

beyaz bir iz bırakalım
bir yanımızda düşen güz yaprakları
bir yanımızda şiddetli esen lodos
bırakalım da böyle bitsin günahkar serüvenlerimiz
bir desen içinde bin bir renk açtıran güneş
yel olup savrulsun gözlerimize çisil çisil

şimdilerde yağmurun sesi boğuk
sıcak nefeslerimiz.
dört yanımızı buğular sarıyor
içimizin hararetinde doğuyor kaç fecir
düşüyor ufkumuza kaç şafak
arşın ardında saklı alın yazımızdan
düşlerimize iniyor bir bir

çöl olmuş,
kalmamış sığınacağımız bir gölge şimdi
bir damla suyu bile kalmamış,
dün yıkandığımız o köpüklü nehirlerin
şimdi kurşunu namluya sürülmüş mavzer kokuları
yüreğimizdeki ceylanları vuruyor

redfer