Dört Pişmanlık Şiiri - Ünal Bulut

Nazlısın belki, kapına bile uğramam zor,
Ruhum varlığına soru işareti kor,
Usulü yok bunun iki kaş arasına sor.
Asla bir olmaz kumaş çadırla yuvalar,
Ceplerinde senden habersiz hep bir ben kanar,
Ne? sana sığınmak mı ona gururum yanar...

Safsın, pişman olursun yaklaşınca sınıra,
Elbette saygın yerin var, sonrasında sıra,
Evinde mutlu kal, olmayışımı karşıla
Liyakat için didinmem sarsıla sarsıla,
Can havliyle ancak atabildiğim bir nara
Nasıl sığdırayım seni erken karara

Zavallısın, masumiyetin yok etmez bunu,
Halin ele veriyor kaçınılmaz sonunu
Utanma benden, utandır ensemdeki kanunu,
Laf kalabalığında başlar sorularımın sonu..
Aşağılamak? boş ver, bu değil asıl konu,

Canımdın, canım alındı, senide kaybettim,
Ayrılılığından bu yana uykusuzluk yetim,
Nasıl geçtiyse eylül, öyle geçecek ekim,
Anlamadın beni, anlaşılmazdım bilirim,
Ne yani hiç sormadın mI kendine ben kimim?