Dört mevsimlik aşk, vapur güvertesi ve s ...

Aşk dediğin…
-ki insan pek çok şeye aşk diyebilir
Sevdiğine,
Şehirden koşup kavuştuğu denize,
Beş çiçek birden açmış minik menekşeye
Ya da dört patili, tüylü bir tekire-
Aşk dediğin,
En az bir yıl sürmeli
Her halini görmek,
Tüm mevsimlerini yaşamak için…
Tek ya da iki mevsimde bitmişse aşk,
O insanı eksik tanımışsın demektir
Sadece paltosunu,
Kazaklarını, botunu,
Evdeki salaş eşofmanlarıyla
Markete giderken geçirdiği eski kotunu
Bilmekle olmaz

Peki kışını sevdiğin birini
Yazını itici bulmak mümkün müdür?
Hiç şüphesiz ki bu yüzden,
Aşkı en az dört mevsim yaşamak gerekir

Kışın kotlu, montlu, botlu;
Ellerinde parmak uçları kesik
Asi eldivenler,
Belki bir sırt çantasıyla
Vurulduğun adamı,
Havaların ısındığı ilk gün kapında
Şort, sandalet, atletle bulmak,
Yazın ferahlatmayan
Garip bir soğukluk yayabilir kalbe
Kavga etmemişsinizdir
Her şey güzeldir
Ama bir çift kalitesiz sandalet,
Aşkınızın üzerine basmıştır
Onu ilk kez yazın görseydin,
Belki bu aşk hiç başlamayacaktı bile

Şu an satırları takip eden pek çok göz,
“Yay şu okurun ağzını” diye
Beyine gülme emri
Gönderiyor olabilir
“Olur mu öyle şey” başlığı altında…
Olur
Boşuna demiyorum,
Aşkı tüm mevsimlerinde
Görmek lazım diye
İğrenç şortu yüzünden
Yüzüne bile bakmadığın adamı,
Kışın vapurda,
Güvertede saçları uçuşarak
Ve montuyla gördüğünde,
Simit aşığı martıları
Kıskandıracak zariflikte
Oraya süzülmenin
Başka bir açıklaması olamaz
Yani,
Tablonun kalanı da çok önemlidir

Bir kayık,
Olağanüstü mavilikteki
Denizle göğün arasında,
Küçük tahta iskelesine bağlı,
İçine istiflenmiş ağlarda
Uyuyan kedisiyleyse
Gerçekten kayıktır
Dalgalar onu öptükçe,
Yavaşça salınır
Ama aynı kayığı
Kirli bir arka bahçeye
Atılmış görürsen,
Dönüp bakmazsın bile
Oysa yine odur
Ve her insan da,
Bir tabloya çizilmişçesine,
O çerçevesi sınırsız
Tuvalin diğer öğeleriyle birdir

Özensizce toplanmış saçlar,
Solmuş bir tişört,
Eski kot pantolonla,
Pazarda
İki kilo kuru soğanın
Tartılmasını beklerken,
Gözlerden kaçabilirsin
-ki dikkatli gözleri
tenzih ederim
Onların,
Hayatlarının aşkının
En alelade gününü,
Hayali ellerle şöyle bir silkeleyip,
Altta uyuyan
Muhteşem güzelliği
Ortaya çıkarabilecek güçleri vardır-
Özensizce toplanmış saçlar,
Solmuş bir tişört,
Eski kot pantolonla
Sonbaharda kumlara oturmuş
Denize bakıyorsanız,
Tablonun gerisi
O saçları özensiz değil,
“Çocuksu seksi” fırça darbeleriyle
Çizecektir
Romantik sahneler uğruna
Fırçalar evrene darbe yaptığında,
Sana da
“Eve girmeme yasağı” gelir
Karların içinde bile durabilirsin
Özensizce toplanmış saçlar,
Soluk bir tişört,
Eski kot pantolonla
Küresel ısınmaya
İnat eden soğuğun içinde…
Ve bir sıcaklığa ihtiyaç duyduğunu gösteren
Buruk, titreten ama
“Gel bana aşık ol” dedirten
Mükemmel bir hikayenin
İlk sayfasındasındır aslında
Geriye,
Bunun devamını getirecek
Muhteşem bir hayat yazarını
Beklemek kalır
Üç nalla bir at misali

Ne diyorduk,
İnsan aşkı dört mevsim yaşamalı
Buz gibi rüzgarda
Vapurun güvertesinde
Onsa sarılmayı da;
Dünyadaki ilk gününe
Erkenden başlamış;
Heyecanla açan iş arkadaşlarını
Tanımaya çalışan
Çiçeği koklamayı da;
Mayhoş bir sıcaklıkta
Yan yana kumlara uzanıp
Tembel martıları dinlemeyi de;
Sarı yaprakları
Hışır hışır ezerek
Sarmaş dolaş yürümeyi de
Bilmelisin o adamla

Yılın ilk karında,
Sabahın ikisinde
Koşarak sokağa çıkmadıysanız;
Ilık bir serinliğin içinde
Çimlere uzanıp
Mavi gökyüzünü izlemediyseniz;
Kayalıklara oturup,
Dalgalara
Bacaklarını öpmesi için izin verirken,
Hafif deniz suyu tadındaki sandviçlerinizi
Bir yengeçle paylaşmadıysanız;
Tişörtten monta geçtiğiniz
İlk günde,
Kurumuş yaprakları
En sevdiğin rock grubunun
Bateristi gibi
Sert ama muhteşem
Bir tempoyla çalan
Sağanak yağmurun altında,
Kollarınızı açarak dönmediyseniz,
O aşk eksik bitmiş demektir

Ama bazı adamlar
Tek mevsimliktir
Onları kışın,
Vapurun güvertesinde
Uçuşan saçları,
Parmak uçları kesik eldivenleri,
Ve içinde ne olduğunu bildiğin
Sırt çantalarıyla bırakmak gerekir
O ayak parmaklarını
Sarı botlarından
Ucuz sandaletlere teslim etmeden önce…