Bir dört mevsimdi aşkımız,
yaban bir güldü.
Kendi kendine açmıştı,
yavaşca süzülmüştü doğaya.
Yağmuru da gördü,
güneşi de.
Dinmedi hiç esintisi dallarında,
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
