Dört Mevsim Bahar Şiiri - Nihal Bıkım

Olamasan da yanımda
Anılar var ellerini bıraktığın avuçlarımda.
Hem anılar da şarap gibi bazen,
Güzelleşiyor adını andıkça.

Katar katar şarkılar geçiyor içimden cilveleşerek.
Adımlarim çıkmaz sokaklarda sonlamıyor artık sekmelerini.
Kalbimin sesi kısılmış olsa da,
Çekildikten sonra el ayak
Şiirlere yağdırıyor gürlemesini.
-Ki ne zaman kalbime düşsen
Güneş kokulu tenin gülüşür bedenimde.-

Kimsenin bulamayacağı yerlere sakladım sesini.
Munzur dedim adına.
Zira deli aktın gönlüme.
Serçe sıcaklığındaki gözlerini,
Yerleştirdin ruhumun derinliklerine.

Hani kahve içtiğin fincan vardı ya,
Dudak izin üzerinde,
Duruyor masadaki en görkemli yerinde.

Şimdi kalbimden hep bir tren kalkıyor senin kalbine
Ardında mendil sallayan aşk insanlarını bırakarak bahar mevsiminde.
Ve ben de seni sevdiğimden beri,
Dört mevsim baharı yaşıyorum içimde.