bırak bırakacaksan elimi
elim bende değil o sen
taşra sabahlarına benzer sevişmek
kıt kanaat geçinir bağırmak aşksız
sahile benzer yalnızlık o masum boşlukta
rolünü şaşırmış mecnunum sen şirin istanbul
noktaları nakarattı ömre oysa gidişinin çokluk umarsız hali
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta