bırak bırakacaksan elimi
elim bende değil o sen
taşra sabahlarına benzer sevişmek
kıt kanaat geçinir bağırmak aşksız
sahile benzer yalnızlık o masum boşlukta
rolünü şaşırmış mecnunum sen şirin istanbul
noktaları nakarattı ömre oysa gidişinin çokluk umarsız hali
kendimi sıfırla çarptım eşittir sen
sana böldüm kendimi sonuç aşk
ama çıkaramadım kendimden seni
topladım kendimle seni sonsuza varmak gibi
Kayıt Tarihi : 28.5.2006 19:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!