Dört İklimli Trajedi Şiiri - Kağan İşçen

kısık gözlü günebakan çiçeğim
bir sensin dört iklimli trajedi
bir de düşlerimde kamaşan
ayva tüyleri göz kırpışlarının
şimdi gonca gülüşlüdür çocuğumuz
densizliği biter birgün ayrılığın
dizlerine koyarım başımı
şişman umarsız mahçup ellerine

üşürsen beni hatırla ulaşsın yalnızlığıma yollar
üşürsem seninim yollarım tükenmiş
yollar boğazımda düğüm düğüm
artık hiçbir tadı almaz içim
boğazımdan geçmez şarabın tadı
yüzüm güleni kıskanır kolum saranı

şehrime küstüm tek memleketim sensizlik
ölsem korkarım bozulur diye
sana susuşumun sessizliği
bende bıraktığın bu asil çaresizlik
uğursuz vurgunlara gebe hesapsız kitapsız

tanıdık ölümlerin modası geçti
kıyısız denizlerin karardığı acımsı bu şaşkınlık
göz pınarlarının naz edişiyle buluştuğu ağlayışlarımın
ağların çekildiği

sen
affetme bir seni böylesine sevdiğimi
aşk
kaldırımların kirli mantığı
kuralsız kumral
ben
ellerimim güneşten çözülmüşlüğü
...