Zindan oldu bana yine bu dört duvarlar.
Kapıda eli tetikte bekleyen kırılgan bir sessizlik var.
Loş ışığın altında demlerken senden arta kalan hatıraları,
Yüzümde ıslanmayan birkaç küçük nokta var.
Neden bu dört duvarlar adamı yorar?
Kime baksam hep aynı, nereye baksam çatlamış duvarları ve dökük sıvaları.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta