Zindan oldu bana yine bu dört duvarlar.
Kapıda eli tetikte bekleyen kırılgan bir sessizlik var.
Loş ışığın altında demlerken senden arta kalan hatıraları,
Yüzümde ıslanmayan birkaç küçük nokta var.
Neden bu dört duvarlar adamı yorar?
Kime baksam hep aynı, nereye baksam çatlamış duvarları ve dökük sıvaları.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta