Zindan oldu bana yine bu dört duvarlar.
Kapıda eli tetikte bekleyen kırılgan bir sessizlik var.
Loş ışığın altında demlerken senden arta kalan hatıraları,
Yüzümde ıslanmayan birkaç küçük nokta var.
Neden bu dört duvarlar adamı yorar?
Kime baksam hep aynı, nereye baksam çatlamış duvarları ve dökük sıvaları.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta