Bazen dört duvara hapsedersin kendini,
Ve mutluluğun gelmesini beklersin.
Kimine saçma gelir beklemek, kimine isi yorucu.
Ama senin için hep hayattır beklemek.
Gündüzlerin gecelerine karışır,
İçtiğin sudan bile tat alamaz hale gelirsin.
Kendinle yüzleşir, ufacık bir çıtırtıdan bile korkar irkilirsin.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta