Bazen dört duvara hapsedersin kendini,
Ve mutluluğun gelmesini beklersin.
Kimine saçma gelir beklemek, kimine isi yorucu.
Ama senin için hep hayattır beklemek.
Gündüzlerin gecelerine karışır,
İçtiğin sudan bile tat alamaz hale gelirsin.
Kendinle yüzleşir, ufacık bir çıtırtıdan bile korkar irkilirsin.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta