Duvarlar yoldaşım,
Bir zamanlar korktuğum karanlıklar, gecelerime acı bir ışık oldu....
Tuttum da bilincin ötesinde yalnızlıktan kıvranan tabloyu
Şiire döktüm...Ve dedim ki içimin içini acıtıp
Şu duvar benim olsun anılarımı asayım
Şu yaslandığım da senin...
Her zamanki gibi sırtımı dayayayım
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta