Dört Duvar Arasında Şiiri - Halil Zencir ...

Bir yalnızlıkla başlar her şey
Ana rahmine yalnız atılır insan
Dünyaya yalnız gelir
Bir başına yalnız büyür hep

Hayatı yaşamak için harcar
Posasını da cebine atar
Yalnız kalır yaşlandıkça
Ve dostlarını arar hep

Yalnızlıkla biter hayat
Kabirde yalnızdır insan
Başka yalnızlarla birlikte
Fatiha okunur arkasından
Elini götürür yüzüne
Ama yine yalnızdır

Hapishanede de yalnızdır insan
Duvarlar bile ses vermez insana
Duvarlar cimri kesilir birden
Duvarlar düşman olur nedense

Anlatamaz kimseye derdini
Anlayamaz zaten kimse onu
Herkes kendi telaşındadır
Herkes kendi yalnızlığında

Bir küçük pencereden bakınıp
Uçan kuşlara özenir insan
Sanır ki kuşlar yalnız değildir
Unutmayın kâinatta her şey yalnızdır
Ve her varlık kendi yalnızlığını yaşamaktadır

Sorguluyorum hayatı ve kendimi
Beş adım atabiliyorum odamda
Etrafa bakınıyorum şaşkınca ve de ürkek
Şimdi dört duvar arasında