Dört Duvar Arasında

Uzanmış tavanı seyreden bir adam
Ne yapacağını bekler
Küçücük bir kıvılcım arar yüreğinde
Belki hala birazcık kalmıştır
Tek amacı doğrulmak,
Kalan hayatında başı dik devam etmek ister
Sadece Düşünür
Hayal kuramaz, geçmişinden ders çıkartamaz
Bir an gözlerini kapatır
Acaba tavan hala orda mı diye
Gözlerini açar tavan hala yerindedir
Acaba ben ölsem o tavan hala orda mı olacak der
Yoğunlaşır, yoğunlaşır
Bu sefer öldüğünü hayal etmeyi başarır
Varlıkla yokluk arasında gider gelir
Düşünür düşünür
Sessizliğe odaklanır
Ve sonunda nefes alışını bile duymaz
Ve gözlerini kapatır
O karanlıkta tavanı görür hala ordadır
Merak eder dünya durdu mu ben olmayınca diye
Pencereden uçar gider gökyüzüne
Uçmanın tadına doyamaz
Bir buluttan bir buluta yüzer
Sonunda bir banka benzeyen bir bulutta oturur
Bu bank sevdası da nerden geldiyse
Ayakları ile boşluğu tekmeler
Güneş her zamankinden daha yakındır,yakar yakar
Çocuklar gibi özgürdür
Sonunda şehri seyretmeye başlar
Önce karınca misali insanlar görür
Sonra gözlüğünü çıkarıp başka bir buluta fırlatır
İki tane çıtı pıtı kız yolda sallınarak diyor
Tak,tak,takur tukur,tak,tak
Hey sizin neyiniz var burnunuz havalarda
Bak ben bulutların üstündeyim, sizde kimsiniz
Süzer kaldırımda yürüyen insanları
Bu insanların derdi başında aşkın
Hepsi nere gideceğini biliyor
Bir garip memo odasında ölmüş, yalnız
Kimin umurunda
Derdine derman var mı kimene
Kimi kimsesi var mı kimene
Hapsolmuş aciz bedenine kimene
Var olmak nefes almak mıdır?
Üşümek midir? , Dokunmak mıdır?
Var olmak düşünmekmiş
Hapsolmuş bedeninde kaçmakmış
Bulutlarda tepişmekmiş çocuklar gibi
Var olmak tik tak,tik tak,tik tak …

M.C.K