Dört Ayaklı Cabbar... Şiiri - Talat Özgen

öyle bir yerdesin ki içimde
hangi yürek kıskasınmasın ki seni
ey sevgili,
göz hapisinde olan kaygılarımla
tüm köşeler mutluluktan uçuyor,

hangi dert hanesine yazsam
ne gezer
gölge/si/ne de razı şu unut,
zaman belki sessiz bir gemi
dalgalar/ıy/la yaşayıp giden,

kanma fırtınanın yeline
yelkenleri üflese neyine gıybet
toplamış bohçalarını düşmüş yollara,
v/aktin niyazı
güm güme dum duma artık,

arama beni
bulamazsın çambazın ipinde
bir elimde aşk bir elimde sevda,
bulutlara teslim ettim kendimi
bırak yağan yağmur olsun son günde de,

daha ney/in/e eyvallah edeceğim
varken gönülde bir ışık
ömür dedik hayata zalim,
dört ayaklı cabbar
boş ver sen varsın ya sen tek sen
umuda gıyaben ...

(Berlin,14.11.2017)