Dorlion'a Bilet Şiiri - Evren Özcan

Dünyanın duvarlarını keşfettim.

Gidecek başka bir yer yok mu ardlarında?

Üstümüzde bulutlar, altımızda toprak var.

Nefes almayı özleyecek kadar.

Her sabah uyan, yeni bir umutla.

Yorul, üşen, üzül ve vazgeç!

Gülmek için çok mu geç,

Bir bilet alsam mı Dorlion’a?

Okudum, gezdim, çok bildim.

Ne kadar bildiysem, doldu gözlerim.

Piramitler, lahitler, kıydın bize ulan Hitler!

Kırmızı oldu her yer sayende, n’aber!

Bir çocuk görünce Güneş doğuyor sanki,

Kahkahaları mutluluk veriyor.

Sonra onun da büyüyeceğini düşünüyorum,

Yine duvarlara tosluyorum.

Bir bilet alsam mı Dorlion’a?

Miryakefalon’a geri mi dönsem acaba?

Kılıçlar kınından çıkmalı mı çıkmamalı mı?

Ayak seslerimizi kısmalı mı kısmamalı mı?

Dünyanın duvarlarını keşfettim.

Gidecek başka bir yer yok mu ardlarında?

Tengriler bize hesap sorarcasına,

Tüm kapıları kapatacak kadar.

Eskileri özlüyorum.

Sahi eski olan her şey güzel mi?

Eskişehir mesela?

Bir bilet alsam mı Dorlion’a?