birini kapatıp zamanın
dünden tasdikli bir defter gibi
ötekini açtık bildim
son duvarı neden ördük o halde
pekâlâ yaşanabilir gözetleme kulesinde de
“aşk yoksa yaşamak yok”
demek kadar basit bir önerme bu
yalın ve anlaşılabilir
birinci tekil şahıstan yola çıkıp
boşlukta yürümek kadar tutarlı hem de
düş değiliz annem!
çok oldu kanatlar eriyeli
insanız ne olsa
ve hala aşka yatkın
her ağıtta sırlar saklı
ölüme yakın
tanıdık bir karabasan
manastır kapısı ısmarlıyor kalbimize
dördüncü duvar!
tek tanık şair
tek avuntu aldanmayışı şiirin
(4 Ekim 2007) - 6.Dekad, HAYAL Yay. Ocak 2008, s. 11
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 6.10.2007 09:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
takip ediyorum. Bunu zaten biliyorsunuz. Şiirinizi çok beğendim. Yüreğinize sağlık. Görüşmek üzere.
Engin...
TÜM YORUMLAR (1)