Dördüncü Cemre Şiiri - Deniz Gece Mavisi

Kazınmışsın kalbime,
Mühürsün dileme.
Aşkın yüreğime,
Umudum sevgiye...
Sen, kalbime sevdasın adam.

Adın, dilimin duası;
Gözlerin, gecemin ayazı.
Gülüşün, gönlüme düşen dördüncü cemre...
Sen, tepeden tırnağa bana aitsin adam.

Saçlarında rüzgârlar,
Dilinde dualar;
Avuç içlerinde mutluluk,
Yüreğim yüreğine sarılı, adam.

Bir tebessümün yetiyor dünyamı mutlu etmeye,
Bir bakışın alıyor benden beni;
Öpücüğünün sıcaklığı hâlâ yakıyor, adam.

“Uyu, uyanınca biter acılar” derlerdi.
Rüyalarımda sen varsın, nasıl uyanayım?
Kader silinmez ki, silip seni yazayım.
Aşkın cehennemse, bırak tek günahkâr ben olayım.
Seni bir ömür sevmeye hüküm giymişim ben.

Takvimlerden yılları,
Gözlerimden yaşları,
Dilimden duaları alıp gitsen bile,
Yüreğim yüreğinin mahkûmu, adam.

Sen ateş isen, yanmaya;
Sen kar isen, donmaya;
Sen rüzgâr isen, savrulmaya razıyım.
Yeter ki değmesin dudaklarına ayrılık yelleri...
Değmesin,
Senle varım, senle tamamım;
Sensiz dünyada nefes alamam, adam.
Nefes alamam...
16.08.2025 08:43