Bu nasıl bir akşam böyle?
Üzüm ağacı gibi düğümlenmiş hayatım.
Ardı ardına giden sokaktaki ışıklar,
Bekleyen yalnızlığım.
Saat dörde beş kala hala ayaktayım.
Ne zaman resmini görsem bir yerde,
Çaya şeker katar bakışların.
Beni nişangahında unutmuşlar,
Sensizlik adımlarım.
Saat dörde beş kala hala ayaktayım.
Sanki gönlüme fırlatılmış ok gibi,
Tatlı tatlı vurur rüzgardaki saçın.
Kalbimin sesini duyuncaya kadar,
İçimde nutuklarım.
Saat dörde beş kala hala ayaktayım.
Kayıt Tarihi : 30.7.2018 03:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Akgün](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/07/30/dorde-bes-kala.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!