Dopdolu Yaşa Şiiri - Kasım Kobakçı

Beklerken hayal boşluğunda, tek başıma,
Bir küçük şüphe, dokunmuştu aklıma,
Fısıldıyor oradan, anladım hakikat,
Yüzleştim ama, zor duruyordum ayakta...
*
Geliyordu boş umudum, çürük kütükten,
Dayadım o kütüğe, ne saflığım varsa...
*
Savundum bu yanlışları ısrarla,
Hapsettiler beni düşüncelerim,
Güç bulmaya çalıştım, yok yerden,
Temelim, kürdan gibi çatırdarken.
*
Yıktım hayalimi ve o çürük kütüğü!
Geçip yazdım bunu, yeni hayatıma.
*
Gerçek, bu bildiğin kadardır dünyada,
O da bir dersin, öğrettiğidir sana,
Sağlam hayat kurmak, artık kalmış sana,
Boş hayal kurmadan hiç, dopdolu yaşa!