Dopdolu Şiiri - Yılmaz Aybar

Gelin de şu gidişe kafanızı takmayın,
Yollar önümüz sıra tuzaklarla dopdolu,
Dünya küçüldü artık diyenlere bakmayın,
Ufuklar yakın değil,Uzaklarla dopdolu.

Aslında sonsuz özlem çölüne döndü dünya,
Bir pislik ve çirkinlik seline döndü dünya,
Dursuz-duraksız alârm ziline döndü dünya,
Tamirci kılığında bozuklarla dopdolu.

Kirlenecek elbette denizimiz-deryamız,
Çekilemez olacak ciğerlere havamız,
Neden derseniz,zira şu talihsiz dünyamız
Doğayı hiçe sayan tezeklerle dopdolu.

Ortalık sanki güllük-gülistanlıkmış gibi
Terelelliliklerin bir paraya binbiri,
Şamatalar bastırmış şarkıların sesini,
Kulaklar kakafonik müziklerle dopdolu.

Bir yanda vur patlasın çal oynasın diyenler,
Delice dem sürmeyi tek marifet bilenler,
Açların-açıkların haklarını yiyenler,
Öte yanda yeryüzü eziklerle dopdolu.

Hasret çekilen hakça düzen kurulamıyor,
Huzur iklimine bir türlü varılamıyor,
Yolları kesenlerden hesap sorulamıyor,
Güya sistem yasa ve tüzüklerle dopdolu.

Binli yılların yolu vardı ikibinlere,
Yalan dünya dönüştü talan gezegenine,
Gelişme-ilerleme-kalkınma diye diye
Safdillere atılan kazıklarla dopdolu.

Ayaklar baş olurken ayağa düştü başlar,
Uygunsuz gerçeklere verdi yerini düşler,
Giderek eskisinden beter oldu her işler,
Gören gözler-gönüller yazıklarla dopdolu.