Dönüyorlar kendi eksenlerini etraflıca

dönüyorlar kendi eksenlerini etraflıca
elleri martı kanatları kadar hafif
kolları ağır olmasa uçacaklarına inanan insan

gözleri yumuk
ufku açık sarı çocuk
sis perdesinde bir oyuncu belki
belki sis perdesi de bir tarumar

sarı başaklar tarlalarda püfür püfür
sarı duygular içimde darmadağın
aman dedirten sevgili yâr “bir tarafım hep”
kaldığı yerden aman dedirtmeye devam

alçakça dönüyor zaman
sinsizce dokunuyor tenime efiltisi
rüyalarıma giriyor zalimce
ve ağlatıyor içli içli yalnızlık

bu ne aşk dostum
hem bu ne münferit zaman
ki nedir bizi yalnızlığımıza bağlayan
kadehler dolusu yalnızlık gözlerin
yalnızlık mırıldanır tezene ritimleri
ve aşk besteler yalnızlıktan