Dönüşümler Şiiri - Galip Sertel

Ben gelmedim dava için
Benim işim sevi için
Yunus Emre

I

Anılarım çırpınırken gecelerin dehlizlerinde
Düşlerimin köylerini boğar gider bir karanlık
O lânetli zamanların hoyrat gelgitlerinde
Gönüldeki sevilerden bir haz kalmadı artık.

Ne gül yüzü anamın
bahar akşamları kardeşimin beşiği başında
ezeli ninnilerinde istekleri kucak kucak...
Ne o mavi gözlü çocuk
uçurtması turnalar peşinde Tuna yalısında
kan ter olmuş anızlar içinde yalın ayak...
Ne o kız
Hıdırıllez salıncağında saçları dalga dalga deniz
bayram günü bayrama gülen gözleri sıcak sıcak...

II

Anılarım savruluyor
sabaha karşı karanlıklar üstüne
uykusuz gecenin kahve telvesinde
bir çocuk sarılmış boynuma
bin dokuz yüz seksen beşte Silistre'de
cehennem korkuları demir atmış
masum gözlerinin büyüyen karasına
kıyamat mi geldi de Tuna yalısına
kalmışık 'nalla mıh' arasında...

Anlatamıyorum bir türlü
bunlar birer bahtsız öykü
bunlar kör kaderin bilmecesi
yirminci asrın'soya dönüş' düzmecesi
Hristiyan adları yazıyorlar ezanlı adlarımız üstüne
kırarak mezar taşlarını geceleri
şeytanca sırıtarak...

Anıların mahşeri çığlık çığlık
Nuh'un gemisi alıp da bizi
umut denizlerine götürmüyor
yelkenlerini korsanlar yakmış
korsanlar vahşi bakışlı
dalgalarda ölüm kalım telaşı
ve orada sahilde Amaz yeli
uçurtmasının çalmış çocuğun
dinmiyor gözünün yaşı
Tuna ağlıyor dizimde'akmam'diyerek
dalından kopmuş Hıdırıllez salıncağı
beyazlar içinde çırpınıyor bir beyaz melek...

III

Şimdi o karlı dağlar ardında
Roman adlı bir sürgün diyarında
bir toplama kampının isli camlarına
yağmurla dökülüyor anılarım sicim sicim
isli camlarında bir toplama kampının
sabaha karşı tel tel olmuş dileklerim
tanyeri neredeyse uç vermeli Yarabbim
uç vermeli bir yerlerden
bildiğim güneş doğmalı
karlı tepeler üstüne pırıl pırıl
ışıl ışıl...

Sevdiğim şeyler mi?
Sevdiğim şeylerin hazzı kalmadı velhasıl...