Dönüşüm Şiiri - Murat Boğurcu

Çocukça oynuyorum kederle kendimin dışına taşmadan
Bir kapatıyorum gözümü sımsıkarak soluğumu
Ağlıyor kafamın içindeki Kafka.
Sonra bir sessizlik çığlığın ağzımda biriktiği
Ve gül gülüş ağzına doluştuğu...
Divanlar dergâhlar pazarlar ve
Okulun dağıldığı boş sokak araları...
Gece sabah ve tüm zamanlar
İş güç sorun çözüm ve neler getirebiliyorsan aklına...
Seninle başlayan hayat zaman mekân ve tümevaran kavramlar
Her şey herkes her zaman sana doluşur dönüşür dinleşir.