Dönüşü Yok Şiiri - Bolat Ünsal

Duyacaksın bir gün sende
Dönüşü olmayacak gittiğim yolların
Beni aradığın gün bu şehirde
Çoktan bırakıp gitmiş olacağım

Koşarak geçeceksin sokakları
Dolaşacaksın dört bir yanı
Dolaşacaksın bir nefes de
İstasyonlar trensiz
Limanlar gemisiz olacak
Sonbahar yaprakları savrulacak
Otobüslerin lastik izlerinde
Fayda etmeyecek pişmanlığın
Zamanı döndüremeyeceksin
Döndüremeyeceksin tersine

Yağmurları özleyeceksin
Seni bana getiren
Beni sana götüren
Islak kaldırımları
Titreyen yaprakları özleyeceksin
Üşümüşlüğün ısıtacak bir an yüreğini
Boş gözlerle bakacaksın etrafına
İçin titreyerek ürpereceksin
Manasız gelecek sana her şey

Duyacaksın bir gün sende
Dönüşü olmayacak gittiğim yolların
Unut gitsin düşme peşime
Seni bana getirmez ayak izlerim

Unut gitsin umutlarını
Buluşamayız gökkuşağının altında
Kavuşamayız aşklar rıhtımında
Beklemez istasyonlar dönüşümüzü
Yıkılmıştır bütün peronlar

Unut gitsin düşme peşime
Seni bana getirmez ayak izlerim
Dönüşü olmayacak gittiğim yolların
Seni bana getirmez ayak izlerim…

Bolat Ünsal / Güneşe Kar Düştü 2008