Dönüşmemek Mümkün

Köyün gecesinde
Yıldız doludur gökyüzü
Biz çocuklar
Gökyüzünün yıldızlarıydık
Her birimiz parlardık
Göğün sonsuzluğu dolardı gözlerimize
Şehrin geceleriyse
Teknoloji ve dijital oyunlar
çekim gücü vardı
Makinaların esiri olduk
Ne
yıldızları seyreden
Ne de
göğün yıldızlarıydık
Algılarla aldatıldık
Boşluğa düşürüldük
İçimizde bir sızı
Köyden uzak
her yerde dağıldık
Bir boşluğun içinde bocaladık
Köyün yıldızları
yok burada
Kat kat yüksek binalar
Demirden çelikten betondan hayatlar
Uzay mekikleri
Gökyüzünü işgal etmiş
Yıldızlı gökyüzünden
Hiç eser kalmamış
Yalnızlığın şehrinde
Doktora koşuyor
ruhunu yatıştırmaya insan
herkes birbirinden kaçıyor
Birbirine yabancı ve uzak
Alışa alışa değişiyor dönüşüyoruz
İnsanı öldürengelişmelere
köy bizi gözler
mutluluğun şiiri köy
bin özlemle bekler
toprağı
insanı
umutları
köy çeşmesi bizi besler
insanı bozmaz
aldatmaz çeşmeler.

03.12.2024