Dönüş Yok Bu Çelişkide

Ağlıyoorum hergece hayatıma girdiğinden beri
Sevdiğimi söylemek hiç bu kadar zor olmamıştı..
Mantığım ve kalbim elele vermiş “hayır” derken
Sana itilişim neden?

Çıldırmakla sakinliğim arasındaki, o tehlikeli çizgideyim
Varoluşumla yokoluşumun öncesindeyim.

Çabalarım, bağırışlarım boşuna,
Kendimi akan suya, yanan ateşe bıraktığım anda
Bitişimin adını sen koydum.

Sonun başlangıcı veya başlangıcın sonu.
Aslında özgürlüğümün sonu,
Esaretimin başlangıcı.
Seninle savruluşun son demleri yinede
Direncimin son savunuşu…
Ya beni bitirecek bu acı
Ya varlığınla sarmayalacaksın yokluğumu..
ya beni alıp gideceksin buralardan
yada sensiz bedenimi..

Çıkmaz sokağın henüz başındayım
Ve seninle gelen yıkımların arefesinde…
Yol yok önümde! Çıkışlar tutulu!
Ve dönüş yok bu çelişkide!

27 ağustos 2008 23:40