Dönüp Bir Daha Bakmasak…

Duyan yok kanat vuruşlarımızı
Uğultuları dindirecek fenerimiz yok
Çınlamanın kucağında kurtulup gittiğimizde
Yaramıza yumuşacık değen melodimiz yok.

Koç katımı da bitti işte
Bitti son yaz ilk yaz da bitti
Uzaklaşıp gitti çıngırak sesleri
Heybenin gözünde yeni doğmuş kuzular
Paydos ziliyle mısır gibi patlayan çocuklar gitti.

Savrulup giden filize mi yansam
Selin önünde sürüklenen kütüğe mi
Yılana verdiğim süte mi yansam
Sen söyle benim güzel ustam
Hangi kitabın cehenneminde yansam.

Daha dün sabah öten keklik
Niye bu sabah ötmüyor
Bu kış niye çiçeğe durmuyor sardunyalar
Aklımızdan geçen türküleri
Niye hep başkaları söylüyor
Böyle erken mi inecekti akşam
Orağın ucuna böyle mi gidecektik.

Perdeler böyle mi çekilecekti
Böyle mi sönecekti lambalar
Çatımıza böyle mi tüneyecekti
Elinin tersiyle vurup
Uçurduğun turnalar.

Sıyırıp atsak diyorum acılarımızı
Kav atan bir yılan gibi
Kıvrıla kıvrıla aksak
Kabaran toprağın kucağına
Dönüp bir daha bakmasak
Deryaya ulaşan ulu bir ırmak gibi. 28/3/2007 Datça