“Seven kalbi taşa çevirenler utansın,”
Ama yalan söyleyenler daha çok korkar,
Çünkü taşa dönüşmüş kalp,
Yalnızca taş olur, kırık bir anı.
Kalkıp ararken kaybolan her şeyi,
Bir yanda umut, bir yanda kırık dökük hayaller,
Sevdan yalan, sözün yalan,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta