Dönülmez Yollar Şiiri - Mehmet Semercio

Dönülmez Yollar

Dönülmez yollara düşünce insan,
Geri gerisine bakası gelmez.
Sen de mecbur kalıp bir yola düşsen,
İki gün ağlarsın, arkası gelmez.

Lâkin geçmişiyle yüzleşmedikçe,
İnsan huzur bulmaz, rahat edemez.
Pirin dergahına ulaşmadıkça,
Nefis asla doymaz, bir yeter demez.

İki ihtimâlli yolun vardır ya,
Doğruyu rastgele tahmin edersin.
Çaresiz, tükenmiş hâlin vardır ya,
Üç adım gitmeden nerdeyim dersin.

İnsan, ne hikmetse haklıdır ki hep;
Mazeret uydurur, masal anlatır.
Başına gelene kendiyken sebep,
Dili inkâr eder, kâlp hatırlatır.

11.11.2024

Mehmet Semercio