Dönülmez Yollar Şiiri - Arman Marazyan

Köy girişinde beklerim seni
İçimde bir gün dönerse ümidi
Gönül bahçemin soldu çiçekleri
Dönülmez yollara mı çıktın sevdiğim

Yediverenler açtı sensiz toprakta
Yağmurlar damladı yapraklara
Çay demlesem içerdin bu soğukta
Dönülmez yollara mı çıktın sevdiğim

Senden sonra kapımı çalan olmadı
Dostlar el oldu neşem kalmadı
Boş bıraktığın yerin hiç dolmadı
Dönülmez yollara mı çıktın sevdiğim

Asırlar geçti dönmedin geri
Haybeye çekilmiş telgraf telleri
Halimi hatrımı sorsaydın bari
Dönülmez yollara mı çıktın sevdiğim

Göçebe bi çocukmuş gençlik dediğim
Zamanmış tek aşkı öğrendiğim
Yalnızlıkmış meğer hakettiğim
Dönülmez yollara mı çıktın sevdiğim