Dönülesiye Başa Şiiri - Ozan Efe

sızladığın yürekte çıkar mı acısından
kanamaları diner nice an geçer erken
gözlerinden bakınca gecede cızladığın
derken baharı yanar gözlerinde anışı

damlacığı düşecek yıllarının ardında
yokluğuna sanacak gözlerindeki yaşı
gardında taşacağı umurunda değilse
saflığına mısınız bakar mı çokluğuna

tinle artar özlemin adın kalırsa usta
uykusuzluğunaydı boşa sarıldığına
ey sevgili üzülme beni çok iyi dinle
yarıldığına bakar dudağımı kanatıp

kaçıncı vuruluşu şafağının alnında
sabahladığın gece uzağında akınca
şanında ne eksilir neyi artar bilinir
bırakıp da gelişe yeter mi ahladığın

sana uzanır yolu sana açıla bahtı
ozan efem üşüyor anılarına sarıp
ünü gecelerine akamayınca bana
varıp karışılmalı dönülesiye başa

240212denizli