Dönsen Şiiri - Halil Eke

Ardınca bir yangın, farkım yok közden
Yanmaya utanır, sönerdim dönsen..
Sanma ki gözyaşı, kan damlar gözden
Göstermez, çekinir, silerdim dönsen..

Hasrete karalı, tüm kağıtları
Yokluğa yazılı, Ah şarkıları
Gidişine dökülü, her ağıtları
Gelişine sevinir, yakardım dönsen..

Hani sen düşünüp, bir yol arasan
Tutunacak dalın, bir tek ben kalsam
Mahzunca bende ki, yerini sorsan
Yok diyen dilimi, keserdim dönsen..

Kalbimde ki sızın, sade tek hece
Vuslata akıttım, yaşlar gizlice
Birde geliyorum desen, bu gece
Uykuyu haramım, sayardım dönsen..

Adına yazdığım, bir kaç satırı
Şiir sanma, sevdamın sadece fıtr-ı
İçimi döksem kırılır, aşkın hatırı
Adına destanlar, yazardım dönsen..

Rabb'im lûtfetse, bir bulut olsam
En azından, bastığın toprağa yağsam
Bir de abdestine, layık olmuşsam
Eline su diye, akardım dönsen..

İşte ben bu kadar, aciz biriyim
Ben sana tutkulu, sana deliyim
Gözleri bağlanmış, bir körebeyim
Kokundan tanıyıp, bulurdum dönsen..

Seni unutmaya, kaç kez söz verdim
Her gece dua da, öleyim dedim
Sence de mezara, girmelimiydim
Korkarsam namerdim, girerdim dönsen..

Kalemim yoruldu, yazmıyor artık
Oysa biz kağıtla, sabahlayacaktık
Son noktayı hiç, koyamayacaktık
Kaleme acımam, kırardım dönsen..
Ömrümü yoluna, sererdim dönsen..