Dönmüşdü (Aranların Vesf-i Halın)

Aranların vesf-i halın söyleyim
Süsen sünbül ireyhana dönmüşdü
Gızılgül açılıb bülbüller ötür
Çayır çemen gülüstana dönmüşdü

Ele ki yaz getdi çevrildi yaya
Gün buluddan çıhdı döndü yaloya
Beyler su vermedi Torpaggalaya
Daş ağaclar ol nirana dönmüşdü

Musurman dost deyir haydi aşina
Heç bir kimse bahmır öz gardaşına
Deste deste yığılardır başına
Bir yohsul biçini hana dönmüşdü

Ağasına gan uddurur ireşber
Yalvarmagdan yeri yohdu bir teher
Arpanın gılçığı misal-i şeşber
Her bir sünbül bir ilana dönmüşdü

Ne cefalı bir ağaya vezirdi
Mene yazdan deyib fehlen hazırdı
Men gelende atın terkin ezirdi
Yollar tamam toz dumana dönmüşdü

Erşe dayag oldu Hüseyn'in sesi
Garalardan gelir dad-i iresi
Köyşenin bürküsü günün istisi
Gölmelerin suyu gana dönmüşdü