Dönmeyi Unuttu Dünya Şiiri - Şevki Çiftçi

Mahzun boyun büktü bahçemde güller
Sen gittin, dönmeyi unuttu dünya,
Sabahlar nazlanır geçmiyor günler.
Sen gittin, dönmeyi unuttu dünya,

Ey sevildiğinden habersiz olan,
Yağmur diye gökten sevgi yağdıran,
Kendini göster de bilsin dost düşman,
Sen gittin, dönmeyi unuttu dünya,

Yıldızlar sönmüyor geceler uzun,
Doldu yüreğime gam, keder, hüzün,
Sunar mısın bilmem mübarek yüzün,
Sen gittin, dönmeyi unuttu dünya,

Ömür defterimde sayfa kalmadı.
Halden anlayan bir dostum olmadı.
Neler çektim neler çilem dolmadı.
Sen gittin, dönmeyi unuttu dünya,

Sessizce dertli ney gibi inlerim.
Çare yok yolunu her gün gözlerim.
Kusur sayma sitem dolu sözlerim.
Sen gittin, dönmeyi unuttu dünya,