Hangi yol ayrımları döndürebilir bizleri yolumuzdan.
Hangi yaldızlı laflar kandırabilir.
Ve sevdalandığımız davaya yüz çevirtebilir.
Çile sofrasıdır,bağdaş kurup oturmuşuzdur.
Tatlı birşeyler beklemedik hayattan önümüze.
Bilerek yemişizdir acı ile pişmiş aştan.
Ne makam ne de koltuktur sevdamız.
Bir acı oturur sadece,
Madalya takılası yüreklerimizin yerine:
biraz olsun hatırlanmak...
Kayıt Tarihi : 4.7.2006 23:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Karataş](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/07/04/donmeyi-asla-dusunmedik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!