Dönmeyesin Şiiri - Şükran Çamoğlu

Sırtını dönüp de gittiğin günü
Suratıma bin kez tükürdüğünü
Lanetle anarım kovduğun günü
Sakın ola ki bana hiç dönmeyesin

Sevgin dökülürdü dudaklarımdan
Sevdan bir ölümdü öldüm kahrımdan
Niye kovdun zalim beni kapından
Sakın ola ki bana hiç dönmeyesin

Kutsaldı aşkımız allah katında
Şiirler yazardım şarkı tadında
Unutmaz arardım hemen anında
Sakın ola ki bana hiç dönmeyesin

Zalimsin zulmünü çekemem artık
Aşkın ekmeğime olurdu katık
Benim limanımda gemiler batık
Sakın ola ki bana hiç dönmeyesin

Hayat denen dersten yedim bir tokat
Işıklar söndü birden karardı sokak
Bekliyorum ne zaman sökecek şafak
Sakın ola ki bana hiç dönmeyesin