4 Ağustos 1999 - Eskişehir
Adsız ve acı bir özlem, gözlerimi yaşla dolduran.
Herkesi alıp giden bencil bir ölüm gibi gidişin.
Dönmeyeceğini bilmek beni yıkan, solduran.
Dönmesen de bu sonsuz karanlığın sahibisin.
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta