Dönmem sızladı Şiiri - Kusey Tangüler

Gittim! gelinmiş de olsa bi yerlerden.
yan(m) lış adr`eslere, sessiz kapılara,
nedensiz varmalara, zakkumlara!
yüzüme yalnızlıklar i
n
d
i.
Kovulmasam da, evlerin hisli renginden, gittim!
durmadan gittiğimi unutarak, hatırladım
ömrümün eskidiğini.
hesapsız kaldım. oldum akşam.

Gittim! d`ağlanmış kalbim h`iç nedenden.
bin bir ba`hane bulup, avuttum gitmelerimi.
bunaldım, benden uzaklarda.
gitmem inledi.

Sır yerlerden koptuğum an ki; gittim!
aşk yuvarıma uzayan unutkanlıklara, daha derine
akıttım kendimi. kalkıp giderim daha da,
kimsenlere h`iç adres bırakmadan.

ii

bi kent sürmeleyip gözlerime, deli lirik gittim!
ara sıra sarsıldım yol ayrımlarında.
ne bilir yollar ayrılıklar taşıdığını, acılarla aşınan.
k-arş- ılıksız taşındım bana benzeyen dizelere.

Gittim! kem sözlerden mümküne.
zehirli ( :) boşluğa! b`aşklangıçsız bi cümleye.
nereye çıkarsa tenim oraya kadar terlemeye.
vardığım sıkıntıydı olduğum.

T`aşınmış olsa da solgun sokaklar, kapısızlığa gittim
yolumu hAAAp-şırdım! gizlendim gün`ahlara.
çıkmaz yollara, ah! çıkmaz ahlara!
acılardan bi varmak ekledim, gitmelerime.

Gittim! ap-ansız bi ihtilal kesti yolumu!
sl g nl rı s l nm ş kentlerin karanlığını inciterek.
mektup olmak istedim, köprülerden geçmek.
ş`aşarım! bendime s`açılan içleklerden.

iii

Gittim! sınırlar kor içinde, uç`k`uşlar kan.
ki soramadım evlerinden uzak kalmışlara.
kanayınca dilimin ucundaki bağbozumu.
gitmelere kandım! an be an yandım kopuşlara.

Veda`sız söz ki gittim!
dikenli bi zamana! geçtim başımı eğerek
ki sandım varmalar bekliyor gitmelerimi.
usandım! sandıklarım umuda açılmadı.

Gittim! ötelerden kurgan dinginliğine.
gittikçe ben`dile vardım, coşaradım.
zamana an seslenişi! belli ki uyanmak uykudan.
bilir mi ki, ömür törpülediğini zaman?

Gittim,dönülmüş de s`anki düzelen göçlerden.
gitmiş oldum! dönmem sızladı.