Dönme Şiiri - Harun Koçak

İçim buruk, içim ezik yine ağlamaklıyım
Sen bilmeden ben sana yanmaktayım
Bir çocuk özleminde özlemim, bir anne şefkatinde ellerin
Ne zaman saracak diye bekliyorum
Yaşıyorum en acısını sensiz günlerin
Sen içimde yanan, lavlarıyla yakan volkan misali
Ben kurtların elinde korkmuş kuzu misali
Bitiyorum, eriyorum sevdiğim
Umurunda değil biliyorum
Sensizlik çekilmez hayat
Sensizlik bitmek bilmez
Bu hasret ne zaman biter bilinmez
Ki döndüğünde bu alev yanar mı bir daha,
Sevilir misin bir daha bu kadar
Görür mü bu gözler kör olmadan seni, sana ağlamaktan
Döner mi bu adam eski günlerine
Aşkına adadıklarım, aşkına yaptıklarım geliyor da aklıma
Bir daha yaşatacak korkusu düşüyor içime
Ve kararımı veriyorum gecenin bilmem kaçında ve üç paket sigaradan sonra,
Dönme bitanem, acılar seninle, o sılada kalsın