Dokunanlar azaldı sana…
Görenler,duyanlar,
Hattâ bilenler bile…
O kadar çıkar,yalan,
Günü birlik yaşam içinde…
Gerçek uğruna,
Alay ettiler seninle…
Oysa sen,
Don Kişot’un hayâlisin,
Selahatdin Eyyûbî’sin…
Aldırma,
Uzak olduğun daha iyi,
İki yüzlülüklerden…
Varsın herkes,
Senin için öldü desin…
Adın üstünde,
Sen idealsin…
16.09.1991
Haluk Şan DikmenKayıt Tarihi : 27.4.2006 14:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Haluk Şan Dikmen](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/27/donkisot-un-hayali.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!