suyun üstünde yürüyor ayağı kopuk rüzgârlar
ahvali meçhul günleri de almış gidiyorlar bilinmezliğe
soluk almadan yaşıyorum duvarlarda taş yazıtlar gibi
ağzımdan uçuşan sözleri savuruyorum kağıtlara
kağıtların beyazlığı rengarenk
kirpiğimin ucunda
küçük tatlı meneviş gülüşlü bir bebek
sarı saçlarında bol baloncuklu
saydam öpücükler
bir ev bir sokak bir dut ağacı bir sisli anı
kuruyan çeşmenin küflü demiri yeşil yosunu
taşlı sokağın yıpranmış ucu çok uzunca
uzunca boyunda kıvrımlı nervürlü
alaca hüzün
biraz sonra
bir testi hayal boşaltacağım aynalara
duvarlarda gözyaşlarımın kımıl kımıl
oynaşan adımları
korkmadan
alenen düşeceğim elimdeki kağıdın kör noktasından
vura vura alacağım burnumu çeke çeke
lâkin o kadar kolay değil
çocukluğum silik bir hayal kayıp bir çiçek
camlardan içeri yansıyan ışığın üstünde
büyük küçük kelebekler gittikçe devleşen
ama evde ne bir dal ne bir çiçek
nerede konaklayacak
bu kelebekler
doğduğum gün bugün
annem benzi ağarmış resimlerde kırmızı karanfil
bense suskun ebabil gözü çekik turna
ellerimi koyacak yer neresi
bulamıyorum
.........
2411202510:25
Kayıt Tarihi : 30.11.2024 23:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!