belki uzak, esrik bir zamandan
ya da içimde yırtılan bir damardan
duraksız bir çığlık, bir çağrı
yitik bir notanın lal tonundan
akışkan bir özlem, giderek çoğullanan
ey… aklımın keskin kırbacı
çöz zincirlerini arsız umarsızlığın
yüreğindeki davulların sesini duy
sen vur ki son darbeyi suskulara
dinsin sızı, bitsin bu ay kırılması
çelişkilerin doğurganlığındaki yılkı
sen ki tutsaklığımın celladısın
sen ki kuşkuların baş mimarısın
sonsuzluğun sunağına atıyorum seni
okunan son karar bu, dönüşün yok geri
28.05 2010
Ali SelKayıt Tarihi : 2.6.2010 04:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)